Inny model ochrony zdrowia
Mówi się o tym, że hiszpańskie szpitale mają najwyższe standardy w Europie, zarówno w kwestii technologicznej, jak i kadrowej. Niewątpliwą zaletą jest też fakt, że dostęp do publicznych usług medycznych jest powszechny dla wszystkich mieszkańców Hiszpanii – zarówno narodowości hiszpańskiej i imigrantów. Nazywa się to "seguridad social", co oznacza Hiszpański Narodowy System Zdrowia (SNS). Warunkiem darmowości usług jest posiadanie karty SIP:Sisema de Informacion Poblacional. Około 90% Hiszpanów korzysta z publicznego systemu opieki zdrowotnej.
Na terenie kraju funkcjonuje około 800 szpitali i ponad 2700 placówek medycznych, zwanych "Centro de Salud". Szacuje się, że nawet w najmniejszym miasteczku można znaleźć przychodnię, w której przyjmuje lekarz i pielęgniarka. W niektórych takich przypadkach nie obowiązuje wcześniejsze umawianie wizyt, a dostać się do gabinetu można bezpośrednio, "z ulicy". Nie jest to oczywiście zasadą. Dodatkowo w każdym mieście stacjonuje jednostka pogotowia – "urgencias". Zasady funkcjonowania są bardzo podobne jak w Polsce.
Kilka kroków do zakupu wózka inwalidzkiego z dofinansowaniem NFZ
Struktura zarządzania
Struktura zarządzania usługami sektora medycznego opiera się na dwóch filarach: centralnym i regionalnym. Na poziomie centralnym dba się o rozwój i poszerzanie świadomości dotyczącej higieny życia codziennego, wychowania fizycznego oraz sportu. Decyzje odnoszące się stricte do spraw medycznych związanych z funkcjonowaniem ośrodków, należą do poziomu regionalnego. Oznacza to, że każdy region Hiszpanii jest autonomiczny i sam decyduje o zasadach regulujących funkcjonowanie ochrony zdrowia na tym terenie. Nie ma w tym oczywiście całkowitej samowoli. Minister zdrowia ustanawia ogólne standardy udzielanych świadczeń dotyczące ich jakości i są to zasady nadrzędne, obowiązujące we wszystkich regionach. Ponadto ministerstwo kreuje międzyregionalną politykę zdrowotną i opracowuje raporty odnoszące się do niej.
Ochrona zdrowia finansowana jest ze składek opłacanych przez osoby posiadające zatrudnienie. Kwota ta pokrywa koszty usług świadczonych przez personel medyczny, a także dopłatę do ceny leków na receptę – 60% ceny leku. Dla osób powyżej 65 r.ż. oraz dotkniętych chorobą zawodową refundacja obejmuje 100%, a dla cierpiących z powodu chorób przewlekłych – 90%.
Z budżetu państwa finansowany jest jedynie sektor publiczny, prywatny zaś oparty jest na systemie ubezpieczeń prywatnych. Powszechny, inaczej "podstawowy" system opieki zdrowotnej w Hiszpanii nie realizuje oczywiście wszystkich świadczeń w sposób nieodpłatny. Mimo że nie ma zdefiniowanego "koszyka świadczeń gwarantowanych", to niektóre z nich przeważnie realizowane są jako usługi prywatne. Należą do nich: psychoanaliza, hipnoza, operacja korekty płci, leczenie uzdrowiskowe, operacje plastyczne niezwiązane z następstwem wypadków, choroby i wady wrodzone, opieka stomatologiczna (z wyłączeniem ekstrakcji zębów), a także opieka długoterminowa. Co ciekawe, taki wykaz usług nierealizowanych w ramach SNS jest ustanawiany na poziomie każdego z samorządów. W tym miejscu znów chciałabym podkreślić dużą samodzielność regionów, np. w większości miejsc wszelkie usługi stomatologiczne są częściowo lub w pełni płatne, natomiast leczenie stomatologiczne dla dzieci na terenie Kraju Basków, Estremadury, Nawarry, Kastylii czy Andaluzji jest oferowane w ramach pakietu publicznego. W Andaluzji w pełni refundowana jest także operacja korekty płci.
Czas oczekiwania
Bardzo interesującym zagadnieniem w modelu ochrony zdrowia typu hiszpańskiego jest prowadzenie polityki zmierzającej do skrócenia czasu oczekiwania na świadczenia zdrowotne. Rząd centralny ustanawia maksymalny czas oczekiwania, który nie może zostać przekroczony w żadnym z autonomicznych samorządów. Każdy z nich może natomiast skrócić czas maksymalny, co wiąże się z obligacją władz do dodatkowego zakupienia usług w przypadku braku spełnienia tych warunków.
Prywatna opieka zdrowotna
Prywatne Towarzystwa Ubezpieczeń oferują pakiet usług obejmujący wszystkie dziedziny świadczeń medycznych. Jedną z najczęstszych przyczyn decydujących o wykupieniu ubezpieczenia dodatkowego jest chęć uniknięcia długiego oczekiwania na konsultację specjalistyczną.
Jeżeli chce się odwiedzić Hiszpanię, warto wyrobić kartę EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego), aby w razie potrzeby uzyskać dostęp do państwowej opieki zdrowotnej. Warto pamiętać, że finansowanie obejmuje tylko podstawowe świadczenia. Nie zapewnia on dostępu do prywatnej opieki zdrowotnej.
